Artefakty – dlaczego powstają na obrazie i jak sobie z nimi radzić?
Z pewnością każdy stomatolog w swojej praktyce spotkał się z badaniem, którego obraz był zaburzony przez cienie, lub inne artefakty, powodujące spadek jego wartości diagnostycznej.
Artefakty to fragmenty obrazu nieodpowiadające żadnym strukturom anatomicznym, ani patologicznym – są to zakłócenia obrazu powstające wskutek niewłaściwego pozycjonowania pacjenta, niewłaściwego przygotowania pacjenta do badania lub innych błędów technicznych.
Radiologia stomatologiczna jest szczególnie podatna na powstawanie artefaktów, dlatego istotne jest właściwe przygotowanie i pozycjonowanie pacjenta do badania, aby uniknąć obniżenia wartości diagnostycznej zdjęcia. [1]
Do najczęstszych artefaktów i błędów w pozycjonowaniu należą:
- dodatkowe cienie na pantomogramie, rzucane np. przez kręgosłup szyjny (niewłaściwe ustawienie głowy pacjenta) lub obecność powietrza w jamie ustnej (język nie przylega do podniebienia);
- dodatkowe cienie rzucane przez metalowe elementy w obrębie głowy i szyi np. kolczyki, naszyjnik, okulary itp., tudzież metalowe ruchome uzupełnienia protetyczne lub ortodontyczne, które nie zostały wyjęte przed badaniem;
- poruszenie pacjenta;
- niewłaściwie dobrana warstwa do zdjęcia panoramicznego;
- w przypadku tomografii CBCT artefakty mogą też pojawiać się w postaci rozbłysków, pochodzących od uzupełnień stomatologicznych lub stałych uzupełnień implanto-protetycznych.
Wiele artefaktów przeszło do historii wraz z wprowadzeniem technik cyfrowego obrazowania. Tym samym z artefaktami takimi jak uszkodzenie emulsji, błędy w obróbce ciemniowej, zanieczyszczenie folii wzmacniających itp. praktycznie nie mamy już do czynienia. A zatem ucyfrowienie radiologii stomatologicznej było dużym krokiem w kierunku eliminacji błędów na radiogramach.
Dodatkowo technologia cyfrowego obrazowania 3D pozwala w dużym stopniu na eliminację artefaktów w trakcie skanu, na przykład dzięki zastosowaniu w naszych aparat protokołu CALM™, a także w procesie postprocessingu.
Niemniej pomimo wdrożenia odpowiednich środków zaradczych artefakty mogą pojawiać się na obrazie, a ich całkowite wyeliminowanie może okazać się niemożliwe.
Wprawne oko stomatologa lub
radiologa z pewnością rozróżni artefakty na obrazie od rzeczywistych zmian patologicznych.
Jeśli jednak mamy wątpliwości co do różnicowania błędów technicznych od zmian,
które być może wymagają leczenia, warto powtórzyć dane badanie, z naciskiem na
eliminację błędów, które poprzednio wystąpiły lub też poszerzenie diagnostyki o
inne metody obrazowania np. CBCT, MRI.
[1] T.Różyło, I.Różyło-Kalinowska Radiologia Stomatologiczna, PZWL, Warszawa 2007, 2011
KATARZYNA WALCZAK
Absolwentka I Wydziału Lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. W roku 2016 ukończyła studia licencjackie na kierunku Elektroradiologia, następnie w roku 2018 ukończyła studia na kierunku Zdrowie Publiczne ze specjalnością Zarządzanie w Ochronie Zdrowia, uzyskując tytuł magistra. Od początku pracy zawodowej związana z branżą stomatologiczną.